De lineaire economie en het aandeelhouderskapitalisme heeft de samenleving en planeet richting de afgrond gestuwd. Hoe transformeren we onze maatschappij en samenleving naar een meer duurzame en circulaire, of nog beter de regeneratieve  economie? Hoe zorgen we ervoor dat we binnen de grenzen van de planeet produceren en waarom gaat dit niet zonder consuminderen? Wat is het ideale framework voor een eerlijke, meer inclusieve economie en wat betekent dit voor overheden, bedrijven en samenleving?

Ons denken over markt, winst en kapitaal is gebaseerd op historische concepten die afhangen van keuzes en opvattingen, niet van wetmatigheden. Weke mythes hebben geleid tot grote ongelijkheid en onrechtvaardigheid en hoe kunnen we breken met het fatalisme, de voedingsbodem voor de actuele buitensporige identiteitspolitiek? Hoe geven we vorm aan de ideologie van gelijkheid en hoe koppelen we kapitaal en individueel bezit meer aan maatschappelijk nut en collectief eigendom?

Het opwekken van duurzame energie zal in de toekomst steeds makkelijker en goedkoper worden. De grootste uitdagingen liggen in opslag, intercontinentaal transport en het balanceren van vraag en aanbod. Wat worden de rolverdelingen en machtsverhoudingen tussen overheid, leveranciers en de klein- en grootverbruikers? Worden consumenten als collectief echt de grootste, mondiale energieproducent en/of -handelaar, als uiteindelijk de gemeenschap de basis wordt van de energiemarkt? En hoe kunnen we zelf thuis en op het werk bijdragen aan de transitie? En wat betekent de democratisering van de energiemarkt voor bestaande en toekomstige stakeholders? Waar liggen de kansen die nu niet worden gezien of niet worden herkend?

We zien de productie van voeding als een industriële bedrijfstak in plaats van een vorm van zorg voor onze gezondheid, het milieu en dieren. Het begrip efficiency moet niet alleen economisch maar ook ecologisch en sociaal een concrete invulling krijgen. Anders boeren en vooral ook anders eten. Slimmer gebruik maken van technologie en natuurlijke processen en ook door zuiniger om te gaan met grondstoffen en de natuur. Wat vraagt dit van de overheid, de sector zelf en vooral van de handel en consumenten? En gaan voeding en vrije markt eigenlijk wel samen? Wat kunnen we zelf doen? Hoe komen we tot kortere ketens, minder schakels, minder kilometers en meer verbondenheid tussen consument en producent. Echt duurzaam herstel vereist meer. Meer kringlooplandbouw en minder hyperefficiëntie. Minder mondiaal en meer lokaal en verbonden.

Radicaal ingrijpen is nu onvermijdelijk en we staan aan de vooravond van een kanteling naar een nieuw soort ecologisme dat in balans is met onze planeet en haar ecosystemen en hoe de natuur echt werkt. Als we Moeder Aarde leefbaar willen houden moeten we nu gezamenlijk in actie komen en dingen gaan doen die we vrezen en die voorbij ons voorstellingsvermogen liggen. Nooit eerder was het moment voor wezenlijke verandering zo opportuun en noodzakelijk. Van een oude wereld die gebaseerd is op exploitatie van de natuur en mensen, naar een wereld waar bijna iedereen naar verlangt en waarbij we voelen dat we deze kunnen creëren als we het echt willen. Een wereld waarin we leven en consumeren binnen de grenzen van onze planeet en haar ecosystemen waar we zo afhankelijk zijn. Dit unieke inspiriment biedt een denkbeeld en kader die vorm geven aan deze nieuwe wereld en draagt concrete stappen en voorbeelden aan hoe we ons moeten verhouden met de natuur en elkaar, gebaseerd op collectieve steun en rechtvaardigheid voor iedereen

Nu de schadelijke effecten van het neoliberalisme en het vrije marktdenken voelbaar worden, is het tijd voor reflectie om te voorkomen dat de publieke sector en de verzorgingsstaat verder afbrokkelt. Privatisering en deregulering hebben geleid tot marktfundamentalisme en aandeelhouderskapitalisme. We hebben collectieve actie nodig om ons marktdenken en de democratie te hervormen. Want een dominante markt, die crisis op crisis stapelt, vereist nu eenmaal een sterke, regulerende overheid en een transparante en meer directe democratie. Vrijheid in een complexe samenleving behelst tenslotte meer dan vrij ondernemerschap. Een voornaam doel van de democratie en de overheid is ook het beteugelen van de markt om onze menswaardigheid te beschermen. Door de principiële democratie te herstellen en te leren van de coronacrisis, kunnen we het radicale besluit, om het welzijn van mensen boven het belang van markt en economie te plaatsen, verder vormgeven en uitbouwen naar een democratie waarin iedereen gezien en gehoord wordt.

Als mensen meer zelf kunnen bepalen waar, wanneer en hoe het werk wordt gedaan, worden zij niet alleen gezonder en gelukkiger, maar presenteren zij ook beter. Toch gebeurde dit voor de coronacrisis nauwelijks. Dit betekent ook dat we de overtuiging moeten loslaten dat de mens een resource is die we effectief en efficiënt moeten inzetten. Door HRM te kantelen naar Human Being Management komt het potentieel van mensen centraal te staan in plaats van hun productiviteit. En door te werken vanuit de bedoeling: het creëren van financiële, sociale en ecologische meerwaarde, krijgt werk meer betekenis waardoor de intrinsieke motivatie en de wil om bij te dragen toeneemt. Hoe ziet de wereld van werk er in de toekomst uit en wat zijn de banen van de toekomst? Hoe transformeren we van Human Resource Management naar Human Being Management? Wat betekent het om vanuit de bedoeling te werken en hoe zorg je ervoor dat iedereen met de bedoeling verbonden is?

Zoals we in onze huidige wereld dagelijks om ons heen kunnen zien, wordt de schoonheid en het belang van leiderschap pas echt duidelijk als deze afwezig is. Onze wereld is overbevolkt met goedwillende bestuurders en managers, die door controle sturen op het gewenste resultaat op korte termijn. Veelal uitsluitend voor een exclusieve groep belanghebbenden, zoals aandeelhouders of politici. Maar in turbulente tijden van crisis zijn echte leiders van eminent belang. Dappere vrouwen en mannen, die onbevreesd en onafhankelijk leiding durven te geven aan complexe en uitdagende transities, die leiden tot echte vooruitgang.  Zij hebben oog voor externaliteiten en de impact van hun acties. Wat kenmerkt inspirerende leiders in de 21e eeuw en waarom neemt hun aanhang en invloed zo snel toe?  Wat betekent het om te leiden vanuit de bedoeling en de aandienende toekomst? Hoe verbind je mensen met deze bedoeling en de daaraan onlosmakelijk verbonden niet-onderhandelbare waarden?